Kalabalık İçinde Huzur
Her birimizin kendi yaşam yolculuğunda bir amaç için bulunan çeşitli davranışlara ve duygulara sahibiz. Bunlarla olan öğreti bitene kadar bize bu duyguları hatırlatan insanları hayatımıza çekeriz. Mantık çerçevesinden bakıldığında hiçbir anlamı bulunmayan durumların içinde oluruz. Bu bizim algılayamadığımız durumlar ruhun planı doğrultusunda gerçekleşir.
Peki, bu karşılaşmaları bu yaşam planı içinde sonuna kadar bizimle mi olacaktır? Bu sorunun cevabı tamamen bize bağlı olacaktır. Biz o durumu gerçekten dönüştürdüğümüz anda artık bu tarz insanlar ve olaylar bizim hayatımıza olsa da varlığı ya da yokluğu bizi etkilemeyecektir.
Ne zaman kendimize tekrar bakmalıyız;
- Konu gündeme geldiğinde hala olumlu ya da olumsuz aşırı tepki veriyorsak,
- Bu durum bir kişiden kaynaklanıyorsa o kişi ile karşılaştığımızda ya da o kişinin konusu açıldığında duygularımız olumsuzsa,
- Sunulan çözümlerde kendimizi mağdur görüp savunmaya geçiyorsak,
- Olumlu duygularımızda olumsuza kayma varsa ya da olumsuza düşüyorsa,
- Benzer durum yaşayan birini korumaya başlıyorsak,
- Herhangi birinin söylemiş olduğu bir şey bilinçaltında o konu ile eşleme yaptığı için o durumda anlayamadığımız olumsuz tepkiler veriyorsak,
- Kendimizi ve o duruma dahil olan kişileri tamamen affedemediysek,
Gerçekten çözüldüğünü nasıl anlarız?
Konu ortaya çıkmadan önceki ruh halimizde değişim olmuyorsa, savunmaya geçmiyorsak o zaman çözümlenmiştir.
Bu yukarıda yazdıklarımı çözme konusunda bize yardımcı olmak üzere tanıdığımız tanımadığımız birçok insan seferber olur. İş yerinde, yolda, evde, televizyonda olan birçok kişi bu senaryoya dahildir. İçinde bulunduğumuz şartlar, yanında olduğumuz insanlar nasıl olursa olsun biz her koşulda içsel olarak huzurluysak kendimizle yüzleşip birçok şeyi dönüştürmüşüzdür.
Eğer hala tepki gösteriyorsak da bunu çözüme götüren armağan olarak görmeliyiz.
Huzur ve sevgiyle…