İçeriğe geç

Meditasyonların Şifası – Yaşam Hikayesi

  • 4 yıl önce
  • 3Dakika
  • 694Kelime
  • 193Görüntülenme

Meditasyonların Şifası – Yaşam Hikayesi

Başmelek Haniel’le Çaresizlik Hissinden Özgürleşme Meditasyonunu yapan Duygu bu zamana kadar size aktardığım bilmeden şifaya odaklanmayı rüyasında deneyimlemiş. Bana göre rüya boyutumuz bize olan öğretimizin devam ettiği başka bir boyutumuz. Rüyasında bu zamana kadar yaptığı çalışma ve anlaşmalarında detayını harika bir şekilde hatırlamış ve rüyada enerjisel korumayı güçlü olarak deneyimlemiş.

Şimdi Duygu’dan dinleyelim….

Sevgili Yasemin paylaştığın tüm meditasyonları o an ya da gün içinde uygunsam hemen yapıyorum. Bu meditasyonunu da gündüz yapmak istedim ama sadece meditasyonun başındaki konuşmanın bir kısmını dinleyebildim, yine tam olması gereken zamanda, ihtiyaç duyduğum anda gelen bir çalışma olduğu için de çok mutlu oldum ama sonrasında yapmak istediysem de yine meditasyonu yapamadım. Gece uyumadan enerji çalışmalarımı yaptım, Yaratıcı’ya niyetlerimle ilgili dua ettim, korumalarımı talep edip meditasyonu dinlemeye karar verdim, uyumuşum. Meditasyon bitmiş senin neşeli sesinle uyandım, Başmelek Haniel’e teşekkür edip tekrar uyudum. Rüyamda anneannemlerin evinde uyuduğumu gördüm, rüyadaymışım sırtımda öyle büyük bir acı hissederek uyanıyorum ki sanki sırtımdan bir şey çekiliyor… Ama kalkamıyorum, çok karanlık… Acıdan ağlıyorum ama kimse sesimi duymuyor. Uykuyla uyanıklık arasındayım, sonra alanıma aydınlık ruhsal varlıkları çağırıyorum, ismen o an algılayamasam da Başmelekleri çağırıyorum, acı devam etse de çok daha rahatlıyorum ve uyanıyorum ama hala rüyadayım. Ağlayarak teyzemin bulunduğu odaya koşuyorum, herkes uyuduğu için ışıklar kapalı teyzeme bağırıyorum karanlık odada onu bulmaya çalışıyorum başkaları da uyuyor o odada. Uyuduğu yerde onu buluyorum, ağlayarak olanları anlatmaya başlıyorum ama “neler olduğunu anlayabilmem için bana imzanı göstermen lazım” diyor, sözleşmemi açıyorum ben altın renkli imzamı görüyorum “tamam açtım” diyorum ama o göremiyor, “ben meditasyonla bakayım” diyor. Bana “bunu sen seçmişsin bu senin en büyük yaşam dersinmiş” diyor, avucum onun avucunda “teyze cehennem gibiydi” deyip öyle çok ağlıyorum ki. “İstediğin şeyin olması için yaşamışsın bunu, ya başka bir şey dileseydin” deyip gülümsüyor. Sonra yakınlarımı görüyorum yanımda, bir tanesi ruhsal ailemden olduğunu bildiğim bir arkadaşım, onlar da neden ağladığımı anlamaya çalışıyorlar, teyzemin konuşması beni çok rahatlatıyor, sonra kendi ağlama sesime bu boyutta uyandım ve bunu seninle paylaşmak için hemen yazmaya başladım. Sırtımda hala yanma var, uyandığımda ilk söylediğim şey “ben ne yapmış olabilirim Allah’ım her ne yaptıysam beni affet oldu” sonra sadece “özür dilerim lütfen beni affet teşekkür ederim seni seviyorum” diyebildim, bir de ilahi olarak uygunsa senin alanıma gelmeni istedim 🏻 çok şükür şimdi daha iyi hissediyorum 🥰 senden bu deneyimimi paylaşmanı rica ediyorum, bu yaşamımızda sadece isteklerimize odaklanıp geçmiş yaşamlarımızda neler yapmış olabileceğimizi bilmeden (iyi ki her şeyi bilmiyoruz) olmayınca pozitif olmayan enerjilere, hallere giriyoruz, her şeyin bir hak ediş olduğunu, Yaratıcı’nın bizi gerçekten sevdiğini, kalpten yaptığımız çağrılara hep yanıt verdiğini, saflaşmamız için çok kapılar açtığını bir kez de rüyam bana göstermiş oldu ki bunlar senin hep kalpten söylediğin sözler. Dilerim okuyanlara da ışık olur, yolu gösterir. Bilmesek de sadece teslimiyetle, af dilemeyle bile muhteşem çözülmeler oluyor, her şey olması gerektiği gibi ilerliyor, yeter ki içimize bakacak cesareti gösterip kendimize karşı oyun oynamadan dürüst davranalım, karanlığımızı kabullenelim ki ışığa dönüşebilelim. Teşekkürlerimle, sevgimle ve ışığımla.. 

30.07.2017