Kendin Yap
Birilerinin beni onaylamasını, sevmesini, takdir etmesini beklediğim çok zamanlar oldu. Bu tıpkı susayıp birinin bana su vermesini beklemek ve verilen suyun hiçbir zaman yeterli olması gibiydi. Verilen su da susuzluğumu gidermiyordu ve ben de hep susuzluğumun giderilmesini beklemeye devam ediyordum.
Sonra ne oldu? Ben dışarıdan beklediğim her şeyi kendime kendim yaptım. Kendim için önemli bir şey yaptıysam “aferin Yasemin” diyerek kendimle el sıkıştım, şımaracağım bir durumsa yanağımdan makas aldım, sırtımın sıvazlanmasını istediğimde sırtımı sıvazladım. Bunları yaptıktan sonra kendi yaşamımı inşa etmeye başladım. Bunları yapmaya başladığımda toplum tarafından verilmiş olan kurban bilincinden kendimi özgürleştirdim. Kurban bilincinden özgürleştikçe yaşam içinde kendi besin kaynağımız olumlu olaylar oluyor.
Kişi kurban bilincinde olduğunda acınmaktan besleniyor. Besin kaynağı bu olduğu için de hep acınacak olayları ve kişileri kendi yaşamına çekiyor. Sonra da Yalan Dünya dizisindeki Vasfiye Teyze gibi insanları çekip ‘vah vah ne çekmişsin sen böyle’ denilmesi farkında olmadan bir zevk ve doyum veriyor. Bu sağlıklı bir yaşam besini değil. Lütfen fark edelim. Bunun yaşamın normal parçasıymış gibi algılamamız için de her yer bunu bize empoze ediyor. Haberlerin, şarklıların, filmlerin, dizilerin, kitapların çoğu bize kurban bilincinde kalmamız bu durumu fark etmememiz için verileri veriyor. Bu zamana kadar bunlarla verilenleri hala fark etmediyseniz. Bu yazıdan sonra dinlediklerinize, izlediklerinize ve okuduklarınıza bir de bu çerçeveden bakın.
Her insan dilediği mutluluğu yaşamayı hak eder. Şu anki yaşadıklarınızdan memnun değilseniz mutluluğu yaşamınıza dahil etmeniz için biraz çalışmanız gerekiyor. Düşüncelerinizi ve davranışlarınızı değiştirdikçe yaşamı başka bir gözle görmeye başlayacaksınız. Bu da sizi mutluluğa götürecektir.
Doğan Cüceloğlu yakın zamanda Facebook üzerinde yaptığı bir programda oğluna söylediği ve oğlunun da kendine yaşam biçimi haline getirdiği söz yaşamda bizlere de yol göstersin. “Ne yaparsan yap elinden gelenin en iyisini yap, bunu yaparken coşku ile yap.” Bu iki şeyi yaptığımız her eylemin içine katıp gece vicdanımız rahatsa işte o zaman kendimiz için yaşamaya başlarız. Kendimiz için yaşamaya başladığımız an tüm aile bireylerimizi, arkadaşlarımızı ve insanlığı mutlu etmek için yaşarız. Bunu yapmaları için insanlara rol model oluruz.
Sevgi ve Işık rehberimiz olsun.